Reacties na afloop van ……..

TRAPPERS GEEN KAMPIOEN WEL TROTS

In de gang achter de kleedkamers van IJssportcentrum Stappegoor schalt dinsdagavond muziek en gejuich. Alleen komt het feestgedruis ditmaal niet uit de kleedkamer van de thuisploeg, maar uit die van de nieuwbakken kampioen EV Landshut. Na drie keer de beker te hebben mogen heffen, is het dinsdag Trappers niet gelukt om voor de vierde maal op rij Meister te worden van de Duitse Oberliga. En dat doet pijn. Heel erg veel pijn.

“Als je een sporter bent, wil je altijd eerste worden en het beste eruit halen. Helaas is dat vandaag niet gebeurd,” zucht Jordy Verkiel. Even daarvoor vat hij zijn gevoel nog samen in het bekende drieletterwoord. “Het is gewoon een kutgevoel, kan niet anders zeggen. Sinds ik bij het eerste ben gekomen, zijn we alleen maar kampioen geworden. Tweede worden telt niet.”

GEEN SCHANDE

Max Hermens deelt de teleurstelling, al kijkt de jonge forward ook trots terug op de teamprestaties. “Het is natuurlijk enorm balen, maar het was echt een finalewedstrijd. Het kon beide kanten op. Het is jammer, maar verliezen hoort er ook bij en je weet dat het een keer kan gebeuren. Bovendien vind ik het geen schande om van dit team verloren te hebben: het is écht een heel goed team.”

“Ze hebben een goede mix van jong en oud in hun team, zijn listig en sterk aan de puck. Ik verwacht ook veel van hen in DEL2,” zegt Ivy van den Heuvel over Landshut. De captain vindt het verlies ‘doodzonde’, maar ook hij is fier op zijn team: “Ik ben trots op onze ruggengraat. We hebben ons continue in de strijd gegooid. Als je dacht dat het niet meer beter kon, zetten we toch nog een tandje bij!”

IT SUCKS

“Het doet heel erg pijn natuurlijk,” verwoordt Ryan Collier zijn gevoel bij het verlies van gisteravond. “We hadden een kans om het af te maken en dan gaat het niet onze kant op. Soms staan de ‘hockey gods’ aan jouw kant en soms niet. Deze keer niet. Het hoort bij sport: winnen én verliezen. Maar we hebben ons best gedaan en hard gevochten. We mogen trots zijn op wat we hebben bereikt.”

Coach Bo Subr analyseert het als volgt: “It kind of sucks…Especially for the boys. But we should be proud of ourselves and what we’ve done.”

BROEDERS

Dus ondanks de enorme teleurstelling, de emotionele anticlimax, het verlies en de pijn overheerst uiteindelijk één gevoel in IJssportcentrum Stappegoor: trots. Jordy Verkiel: “Ik ben zeker trots op elke jongen die in de kleedkamer zit. We vechten voor elkaar en zijn allemaal broeders.”

Het laatste woord is voor de Canadese broeder die na dit seizoen niet meer zal spelen voor Tilburg Trappers: Brock Montgomery: “It is what it is. We battled as hard as we could and played awesome. Both teams played awesome. We just came in a little bit short tonight. I am proud of every single guy in that room. I really enjoyed being here. It was a good run. It was fun.”