Tilburg Trappers vs Hannover Scorpions (4-9)
KLINISCHE CANADEZEN DOEN TRAPPERS DE DAS OM
Trappers moest zondagmiddag zijn meerdere erkennen in koploper Hannover Scorpions. Met name de Canadezen in Duitse dienst bleken een ware plaag. Door toe te slaan op tactische momenten, won Scorpions met 4-9.
Door Arthur Ottenhof
Hannovers tactiek was vroeg scoren – en dat lukte ook. Na 3 minuten en 35 seconden lag de puck al achter Trappers-goalie Cedrick Andree. De Tilburg-torhüter verloor in een eerdere carambole voorafgaand aan de 0-1 zijn stick. Terwijl Andree de aandacht op de puck hield, was hij zonder stick kansloos op het schot van Ralf Rinke: 0-1 in powerplay voor Scorpions.
Niet veel later trok Diego Hofland de stand weer gelijk door attent te reageren op een afvallende puck. Zijn stick bewoog zich behendig tussen twee Scorpions-verdedigers en hij prikte binnen: 1-1. Ondertussen werd het spel flitsender en flitsender. Menig Trappers- en Scorpions-fan had geen tijd om de situatie van even daarvoor te analyseren, of de volgende actie begon alweer.
Toen kregen Julian Airch en Marcus Götz allebei een straf, waardoor Trappers ineens een gouden powerplaykans kreeg met vijf versus drie. Trappers beukte op de deur bij goalie Brett Jaeger, maar die was niet van plan te wijken. Totdat Max Hermens de puck klaarlegde en ‘top bin’ afwerkte: 2-1 – met nog twee seconden powerplay op de klok.
Maar Scorpions zou geen fiere lijstaanvoerder zijn als het niet direct iets terug deed. Exact een minuut later was het al 2-2. Pascal Aquin snelde langs de ervaren Jordy van Oorschot, zag in zijn ooghoek topschutter Allan McPherson vrij voor de goal en laatstgenoemde drukte koelbloedig af. De enthousiaste fans gingen gulzig naar de taps om een slok bier te halen. Want van al die open monden van verbazing had het publiek dorst gekregen.
DE ‘E’ VAN EFFICIËNTIE
Plaaggeest Aquin wist ook voor de tweede periode wat de bedoeling was: wederom vroeg scoren. Er was nog geen minuut voorbij of Aquin zette Scorpions weer op voorsprong: 2-3. Maar dit keer liet Jonne de Bont het er niet bij zitten. Wouter Sars raakte geblesseerd en fungeerde als bliksemafleider op zijn weg naar de bank. Connor Sills kon vuren, waarna De Bonth naar eigen zeggen het laatste tikje gaf: 3-3.
Een drietal aan powerplays in Scorpions’ voordeel volgden. Tijdens de tweede man-meersituatie voor de gasten kon Julian Airich wéér een voorsprong noteren: 3-4. De doelpunten van Hannover waren dodelijk en prachtig tegelijk.
Hier en daar wat vegen uit de pan betekende dat het plots vier versus vier werd. En zelfs even drie versus vier. Het was een periode waarin Trappers wel probeerde om Jaeger te verschalken, maar de klinische Canadezen van Scorpions sloegen juist aan de andere kant toe. Brandon Alderson en Aquin scoorden allebei nog een keer voor Scorpions, waardoor het plots 3-6 stond. Zo nu en dan had de wedstrijd iets weg van een play-off-affiche. De rivaliteit deed de rest.
Een vlotte solo van Gio Vogelaar leverde nog een last minute powerplay op voor Trappers, maar Jaeger keepte met al zijn ervaring een puike pot. Trappers kon in de derde periode nog een kleine minuut powerplay verwachten.
LESJE GELEERD?
Waar de mannen van Doug Mason in de kleedkamer nog dachten te kunnen profiteren van hun powerplayminuut bij aanvang van de laatste periode, kwamen ze bedrogen uit. Allan McPherson ontsnapte in ondertal aan alles en iedereen. Met een slalom nam hij afscheid van goalie Andree en begroette hij de goal voor de 3-7. Amper twee minuten daarna mikte Airich net over de legguard van Andree: 3-8.
Trappers kreeg les in efficiëntie. In de tweede periode verzilverde Scorpions zowat al haar kansen. De tactiek van de Scorpions-coach wierp zijn vruchten af. Zijn spelers voerden het perfect uit. Nu moest Trappers in een nog grotere achtervolging, voor iets wat eigenlijk al onbegonnen werk leek. Scorpions ging intussen onbekommerd verder met waar het mee bezig was. Thomas Supis had nog niet gescoord, tot hij alle tijd kreeg om geplaatst af te drukken: 3-9.
De tussenstand haalde de vaart uit de wedstrijd. Toch beunde De Bonth er nog een doelpunt bij. Zijn doorzettingsvermogen maakte de score iets draaglijker: 4-9. Op de valreep kreeg de thuisploeg nog een penaltyshot. Delaney Hessels ging op goalie Jaeger af, maar mikte snoeihard op de paal: geen vijfde goal.
Het betekende een Stappegoor in mineur. Behalve in de hoek met rode shirts en vlaggen. Woensdag krijgt Trappers in Hannover een herkansing.
Jonne de Bonth, maker van twee goals op karakter, zocht na afloop naar de juiste woorden voor de thuisnederlaag: ‘We hadden meer verdiend. Of laat ik het zo stellen: we hadden meer gewild. Je weet dat ze (Scorpions) goed zijn. Dan moet je niet verzwakken. Zelfs niet één procent. Dat is ook meteen een leermoment voor aankomende woensdag. Dan moeten we misschien wel 110 procent geven. Als dat lukt, hoeven we echt niet van ze te verliezen. En tuurlijk is het leuk als je zelf twee keer scoort, maar ik had liever dat we als team meer hadden gebracht.’