JORDY VERKIEL IS WEER IJSHOCKEYER

Sinds dinsdagavond is Jordy Verkiel weer te bewonderen op het bevroren water van IJssportcentrum Stappegoor. Na een afwezigheid van liefst 224 dagen is de 25-jarige Dordtenaar weer ijshockeyer. ‘Het was zwaar, maar hier doe je het allemaal voor. De spierpijn morgenvroeg neem ik maar op de koop toe’, lachte Trappers nummer 13.

‘EEN ZESJE’

Memmingen Indians uit op 5 april was zijn laatste wedstrijd. 12 juli ging hij onder het mes. Dinsdagavond stond Jordy veelal aan de zijde van Ninho Hessels op het ijs. Een combinatie die hem wel beviel. ‘Ninho gaat met sprongen vooruit. Hij deed het altijd al goed, maar hij is nu echt een vaste waarde achterin. Hopelijk trekt hij zijn ontwikkeling nog verder door.’

Vanwege de afwezigheid van Noah Muller en Alexey Loginov werd er veelvuldig een beroep gedaan op de rechtshandige defenseman. In totaal negentien minuten en 16 seconden, verdeeld over 25 shifts. ‘Dat is niet slecht voor een eerste potje toch? Het was geen super wedstrijd, al had ik dat ook niet verwacht. Ik heb mijn ding gedaan. Daar zaten wat goede momenten tussen en wat mindere. Een zesje overall.’

ADEM HAPPEN

De magere voldoende, die hij zichzelf toekende, kenmerkt de kritische houding van Verkiel. In de eerste periode liet hij zich binnendoor verrassen wat resulteerde in een grote kans voor Nolan Redler. ‘Een inschattingsfout. Dat kan een keer gebeuren, maar niet te vaak. Normaal gesproken haal ik die jongen nog wel in. Nu ik nog niet topfit ben, wilde mijn hoofd wel, maar de benen niet…haha.’

Halverwege de openingsperiode merkte Jordy ook al dat springen op een rijdende Trappers-trein zo eenvoudig niet is. Na een van zijn befaamde rushes van achteruit, moest de verdediger naar adem happen. ‘Op zo’n moment besef je dat je pas sinds oktober aan het schaatsen bent. Voor de andere jongens begon de voorbereiding half augustus. Sindsdien is hun basisconditie alleen maar gegroeid. Voorlopig focus ik me op mijn defensieve taken. De rest komt vanzelf wel weer.‘

GEK MAKEN

Met 355 Oberliga duels achter zijn naam is Verkiel één van de meest ervaren krachten binnen de geelblauwe brigade. Desondanks was de krachtmeting tegen de Zwarte Draken anders dan anders. ‘Ik was niet superzenuwachtig, maar ik voelde wel wat meer spanning dan normaal. Ondanks dat ik geblesseerd was, is de verstandhouding met de jongens niet veranderd. Al probeerden een aantal me voor de wedstrijd wel wat gek te maken. Dat is leuk en hoort er ook bij.’

En als kers op de taart sloot Trappers zijn twintigste – én Jordy zijn eerste wedstrijd van het seizoen ook nog eens winnend af. ‘We verzuimden de kansen te benutten en hielden Erfurt daarmee te lang in leven. Zij waren vooral gevaarlijk op de counter, maar dan konden we rekenen op Ruud (Leeuwesteijn) die een uitstekende wedstrijd keepte.’ Had hij stiekem nog gehoopt op de bloemen als Man of the Match? ‘Nee, Chay (Schults) kwam die eer meer dan toe. Hij speelde prima. Ik maakte te veel foutjes.’