24 vragen aan… Kilian van Gorp

24 vragen aan… Kilian van Gorp

In de zomer van 2014 kwam hij als 19-jarig talent terug naar Trappers. Nu, ruim zes jaar later, is Kilian van Gorp niet meer weg te denken uit de Tilburgse defensie. Opvallend onopvallend doet hij zijn werk. Pas als hij niet meedoet, merk je hoe belangrijk hij is. 24 vragen met leuke opzienbarende antwoorden.

Hoe vul je jouw dagen sinds er 11 maart een vroegtijdig einde kwam aan jouw vijfde Oberliga seizoen?

‘Ik werk vijf dagen per week bij Ad van Ierland – / Van Venrooij Interieurbouw in Loon op Zand. Daarnaast heb ik thuis een overkapping gezet en nog wat andere klusjes in en om het huis afgerond. Verder hou ik mezelf fit. Dat doe ik door twee keer per week een groepsles bij het Personal Trainingsinstituut (PTI) van Ivy (van den Heuvel) te volgen en te skeeleren.’  

Waarom ben je ooit met ijshockey begonnen?

‘Er was geen enkele sport die lang mijn interesse had als kind. Schaatsen daarentegen vond ik altijd al leuk. Tijdens het vrij schaatsen in Tilburg zag ik de mini’s trainen. Dat leek me zo leuk. Mijn vader en moeder gaven toestemming voor een proeflesje en vanaf die dag ben ik ijshockeyer.’ 

Wie heeft de meeste invloed op jouw carrière gehad?

‘Zonder twijfel mijn ouders. Vanaf mijn achtste jaar, toen ik met ijshockey in Tilburg begon, hebben ze me gesteund. Overal brachten ze me heen en haalden ze me weer op. Voor de enorme hoeveelheid tijd die ze daarin gestopt hebben, ben ik ze tot op de dag van vandaag nog heel dankbaar. Verder heeft Bo (Subr) een geweldige bijdrage geleverd aan mijn ontwikkeling als speler. Vanaf het CTO (Centrale Talenten Opleiding) is hij al mijn coach. Hij heeft me zeker gevormd tot de speler die ik nu ben.’

Welke kwaliteiten heb je nodig om als ijshockeyer de top te kunnen bereiken?

‘Natuurlijk heb je talent nodig, maar minstens zo belangrijk in mijn ogen zijn doorzettingsvermogen, spelinzicht en de wil om te winnen. Als ik naar mezelf kijk, ben ik een laatbloeier. Op mijn zeventiende was ik net zo groot als Reno. Vanaf dat moment heb ik in een paar jaar tijd echt flinke stappen gemaakt en werd ik een vaste waarde bij de vertegenwoordigende (jeugd)teams.’

Wat is er leuk aan verdedigen?

‘Pfoeh…dat is lastig te omschrijven. Ik wil elke wedstrijd zonder tegendoelpunt afsluiten. Wanneer ik matig speel, maar mijn tegenstander niet scoort, ben ik meer tevreden dan wanneer ik goed speel, maar ik een of twee treffers tegen krijg.’

Waarom speel je met rugnummer 16?

‘In de jeugd speelde ik altijd met 17. Dat is in Tilburg een beschermd nummer. Toen ik de overstap naar de senioren maakte, kreeg ik rugnummer 16 toegewezen. In mijn eerste wedstrijd met 16 scoorde ik en dus is het daarbij gebleven.’

Hoe lang doe je met een paar schaatsen en hoe zuinig ben je met sticks?

‘Na een seizoen zijn mijn schaatsen slap en is het tijd voor een nieuw paar. Qua sticks ben ik zeker geen grootverbruiker. Over het algemeen kan ik er een maand mee spelen. Maar er is ook een tijd geweest dat ze na één tot twee trainingen als luciferhoutjes braken. Geen idee waar dat destijds aan lag.’

Wat doe je tussen het einde van de warming up en het begin van de wedstrijd?

‘Mezelf vervelen in de kleedkamer. Ik wil dat de wedstrijd zo snel mogelijk begint. Daarom blijf ik met de warming-up ook zo lang mogelijk op het ijs. Voor mijn gevoel gaat de tijd op het ijs namelijk veel sneller dan in de kleedkamer.’

Bijnaam in de kleedkamer en wie heeft hem bedacht?

‘Ik heb niet echt een bijnaam. Iedereen noemt me ‘Kili’. Dat is niet bedacht, maar gewoon zo ontstaan.’

Wat is jouw minst favoriete uitwedstrijd in de Oberliga?

‘Op het moment Rostock. Na vijf jaar went dat trapje op, trapje af om naar de kleedkamer te gaan nog steeds niet. Maar dan is het nog veel beter dan Timmendorf uit. Dat was echt vreselijk. Het eerste jaar hadden ze nog een houten boarding met netten, het ijs was bijna donkerbruin in plaats van wit, je speelde er voor heel weinig toeschouwers en het was ook nog eens ver rijden. Ik geloof dat iedereen er wel blij mee is dat ze zijn afgehaakt.’

In de vorige editie van de 24 vragen aan…was Ian Meierdres aan de beurt. Hij was benieuwd of jij je ontslag bij Domino’s pizza al gehad hebt?

‘Hahaha…Misschien moet ik dit even uitleggen. Wanneer we de puck zo bij de tegenstander in zijn stick schuiven, noemen we dat ‘a free pizza’. Dat overkwam me de afgelopen jaren wel eens. Maar ik kan Ian geruststellen want ik heb per komend seizoen mijn ontslag ingediend.’

Wat doe je als het seizoen is afgelopen?

‘Na een jaar hard werken, blessures, emoties en spanningen vind ik het heerlijk om even niet met het spelletje bezig te zijn en mijn lichaam rust te geven. Toch begint het vaak al snel wel weer te kriebelen. Dan ga ik skeeleren en naar de sportschool. Nu met het coronavirus was alles anders. Lange tijd was het lastig om naar de sportschool te kunnen gaan. Ik sport voor het ijshockey, maar miste de motivatie omdat er veel onduidelijkheid bestond wanneer het seizoen zou beginnen. Dus heb ik voorrang gegeven aan het klussen in en om het huis.’

Welke sportatleet buiten het ijshockey is een voorbeeld voor jou?

‘Ik heb niet echt iemand tegen wie ik op kijk.’

Heb je last van een ochtendhumeur?

‘Mwah, valt wel mee. Ik ben niet altijd even vrolijk in de ochtend, maar daar hebben wel meer mensen last van, denk ik. Sowieso ben ik meer een avond- dan een ochtendmens. ’s Ochtends kan ik lastig mijn bed uit, terwijl ik ’s avonds juist moeite heb naar bed te gaan.’

Wat wilde je worden toen je klein was?

‘Toen ik heel klein was, wilde ik dierenarts worden. Daarna kwam een periode waarin ik echt geen idee had wat ik wilde gaan doen. Uiteindelijk koos ik voor de opleiding ontwerpend meubelmaker in Den Bosch. De opleiding is heel breed waardoor je op verschillende afdelingen binnen een meubel- of interieurbouwbedrijf aan de slag kunt.’

Waar zou je vrijwilligerswerk voor willen verrichten?

‘Sinds een jaar of vier draag ik mijn steentje bij aan kindervakantieweek in Udenhout. Ik begeleid een groep kinderen zodat zij een fantastische week beleven. Echt geweldig leuk om te doen. Helaas kan het dit jaar vanwege het coronavirus niet doorgaan.’

Waarvoor was je laatste verkeersboete?

‘Hoewel ik mezelf niet zou willen omschrijven als een hardrijder was mijn laatste bekeuring toch voor te hard rijden.’

Met welke oude bekende moet je snel weer eens afspreken?

‘Met Joël Bertens. Hij heeft een eigenaar hoveniersbedrijf (Tuingevoel) in Moergestel. Ik kende hem al oppervlakkig, maar dankzij het ijshockey is onze vriendschap hechter geworden.’

Wat is de laatste serie die je op Netflix hebt gezien?

‘’Home game’, een achtdelige docuserie die traditionele en streekgebonden sporten over de hele wereld belicht. Niet alle afleveringen konden me evenveel boeien, maar het was wel leuk om te zien.’

Welke eigenschap van jouw vriendin waardeer je het meest?

‘Dat is een lastige vraag. Er zijn heel veel eigenschappen die ik in haar waardeer. Maar als ik er een moet noemen, is dat haar eerlijkheid.’

Wat zou je willen veranderen in de wereld?

‘Het coronavirus de wereld uit. Ben er wel klaar mee, eerlijk gezegd. Mis die alledaagse dingen die voor corona zou doodnormaal waren.’

Waar zou je het liefst op vakantie gaan?

‘Ik zag laatst een documentaire over Borneo, een eiland in Zuidoost-Azië. Echt een paradijs voor natuurliefhebbers. Zo leven er in de jungle orang-oetans, olifanten, luipaarden, zeeschildpadden, krokodillen en heel veel verschillende vogelsoorten. Naast de overweldigende natuur heb je er prachtige stranden, gigantische grotten en indrukwekkende nationale parken.’

Wie is de volgende speler, coach of begeleider die we volgende week 24 vragen moeten voorleggen?

‘Diego Hofland.’

Welke vraag moeten we Diego stellen?

‘Hoe gaat het klussen in zijn nieuwe appartement?’