Aan tafel met : Justin Larson

Bij de start van het seizoen maken we kennis met Justin Larson als hij nog maar net getekend heeft bij de Destil Trappers. Hij zet een jaar zijn rechtenstudie aan de kant om het Europese avontuur aan te gaan. Na een trage start ontpopt de aanvaller als een van de koplopers in de Oberliga.

Justin komt uit een klein stadje in Noord Ontario met ongeveer 100 inwoners. Hij woont in een huis in de bossen met 65 hectare grond en paarden. “Ik heb in de omgeving geen buren en het is er erg rustig. Dat is een groot verschil met Tilburg, waar iedereen erg dicht op elkaar woont. Ik ben het wel gewend, want ik heb op verschillende plaatsen gewoond waar men ook dichter op elkaar woonde”. Justin heeft een jongere broer, welke net als Justin een rechtenstudie volgt en een zus die een Masteropleiding in de gezondheidszorg volgt.

Zijn carrière begon op vierjarige leeftijd, zijn oudere neven speelden ook en in Canada is ijshockey natuurlijk ook iets wat je doet. Justin speelde in kleine stadjes tot hij oud genoeg was om in de AAA te spelen. Vanaf zijn zestiende heeft hij vijf jaar in de OHL gespeeld, daarna startte hij met zijn studie op de Universiteit van Waterloo. Hij heeft veel gestudeerd en is nu bezig met zijn rechtenstudie waarvan hij nog 2 jaar te gaan heeft.

“Ik wilde in Europa gaan ijshockeyen en heb daar nu een jaar mijn studie voor stil gezet. Een paar jaar geleden benaderde Bo Subr me al via Facebook omdat er een kans voor me was om in Nederland te komen spelen. Op dat moment sloeg ik zijn aanbod af. Als ik naar Nederland zou komen dan zou ik mijn diploma niet krijgen en mijn studiebeurs verliezen welke ik tijdens de Junior hockey league bij elkaar had verdient”.

Justin speelde 4 jaar in de Junior hockey league en heeft het afgelopen jaar de rest van zijn studiebeurs opgemaakt. Dat gaf hem dit seizoen de kans om een jaar studieverlof te nemen en naar Europa af te reizen. “Ik nam contact op met Bo om te vragen of zijn aanbod nog open stond, binnen twee weken was ik onderweg naar Tilburg”.  Justin wist enkel via zijn grootvader wat over Nederland daar zijn opa hier geboren is, maar verder wist hij niets specifieks, ook niet wat voor hockeystad het was. Bo praatte hem wel bij omtrent de Oberliga, het team en de supporters. Hij leerde het grootste deel over Tilburg en Tilburg Trappers door hier te zijn.

“Ik vind het erg leuk in Tilburg, het is anders dan in Canada, maar precies de reden waarom ik hierheen gekomen ben. Ik wilde een levenservaring en niet ‘zomaar’ eindigen in het middenwesten van Amerika om daar het grootste deel van het seizoen in de bus door te brengen om van wedstrijd naar wedstrijd af te reizen. In de Oberliga is het een goede combinatie van ijshockey en een normaal leven leiden”. Zijn vriendin is ook naar Tilburg gekomen en samen hebben zij nu de mogelijkheid om een leven te leiden zoals ieder ander en iets van Tilburg en de omgeving te zien.
Er zijn specifieke dingen die hij leuk vindt in Europa, vooral de vrije tijd tussen de wedstrijden, maar benoemt ook het Europese eten. “In Canada en Amerika is de voedselindustrie erg commercieel ingesteld en is er veel fastfood te verkrijgen. In Nederland is er meer gezond eten, niet dat ik een health freak ben maar het valt wel op. Ik houd van het Europese eten, ook al is het duurder om hieruit te gaan eten dan in Canada. Jammer genoeg hebben ze hier maar kleine glazen en worden deze niet opnieuw, gratis gevuld”.

De Nederlandse jongens zijn al een lange tijd bij elkaar, maar voor Justin was het makkelijk om zich hieraan te passen. Hij werd warm ontvangen en gaandeweg leerde hij iedereen steeds beter kennen. “Het is net is al de eerste dag van een nieuwe baan.  De jongens geven je net als bij de andere teams een kans en moeten ook ontdekken wie je bent en wat voor speler je bent.  Op den duur wordt het dan ook makkelijker”.  Justin is het ook gewend om natuurlijk telkens in een nieuw team te komen spelen. Toch was hij wel nerveus toen hij de eerste keer de kleedkamer binnen liep, maar vond snel zijn plekje binnen het team.

Justin vertelde dat het doel van dit seizoen hoog is ingezet vanwege het kampioenschap afgelopen seizoen. Justin hoopt ook dit seizoen weer de titel te mogen binnen halen. “Er zijn wel wat geblesseerde spelers, maar iedereen wordt ook steeds beter. Vanwege de blessures krijgen anderen wel de kans zich verder te ontwikkelen. We zijn op de goede weg en ik hoop dat de geblesseerde jongens snel weer terug kunnen komen. Ik verwacht de stijgende lijn door te kunnen zetten. Ik hoop op veel overwinningen en natuurlijk uiteindelijk het kampioenschap binnen te halen”.

Binnen de ijshockeywereld heeft Justin veel mensen ontmoet. Dat omschrijft hij als een geweldige ervaring. “Een voorbeeld daarvan is dat Bo me benaderde ondanks dat ik hem niet persoonlijk kende, maar de ijshockeywereld is zo klein dat je veel mensen kent en op die manier ook veel connecties hebt. Zo heeft Alex Andjelic mijn AAA-coach gecoached. Alex coachte samen met zijn coach mijn team bij de Marlies. Het helpt je in het leven om verder te komen binnen het ijshockey”. Justin zijn grootste doel is om succesvol te zijn, goed te zijn in wat hij doet. “Het idee dat je elke wedstrijd en elke shift je mannetje moet staan”.

Justin heeft in zijn carrière zowel goede als minder goede tijden gekend. “Mijn tijd in de OHL was memorabel in goede en minder goed opzichten. Het was een geweldige ervaring, maar omdat ik nog zo jong was kreeg ik weinig speeltijd. Nationaal gaan met Waterloo was een gedenkwaardige tijd”.  Justin vertelde dat ondanks het nog niet helemaal bezonken is dat hij verwacht dat dit seizoen bij de Trappers als een positieve ervaring de historie in zal gaan. Zijn ervaring om binnen Europa rond te reizen, en betaald te worden als speler is een mooie ervaring voor hem.

Het nieuwe jaar komt eraan en zo komen er ook de goede voornemens eraan. Echte voornemens heeft Justin niet. “Eigenlijk heb ik nooit echt goede voornemens gemaakt. Ik hoop gewoon dat het blijft gaan zoals het nu gaat, dat ik rond kan blijven reizen. Maar ik moet ook proberen om uit de buurt te blijven dan de kersenflappen die we vaak in de kleedkamer hebben, die zijn te lekker.

Mijn familie kwam eerste kerstdag aan in Nederland om de kerstdagen met mijn vriendin en mij door te brengen. Ik hoop vooral dat zij veilig kunnen reizen en genieten van hun uitstapje. Ik vind het erg belangrijk dat iedereen gezond en veilig mag zijn, vooral in deze tijd waar dit niet meer zo zeker is”.