Billenknijpen en vreugdekreten

Billenknijpen en vreugdekreten: Trappersfans kijken eerste wedstrijd kwartfinale in loungebar Stappegoor

Biertjes worden getapt, nootjes uitgedeeld. Verwachtingsvol schuiven fans hun kruk nog iets dichter naar één van de vele schermen in de lounge bar op Stappegoor. Vanavond speelt Trappers namelijk de eerste wedstrijd van de kwartfinales van de Oberliga play-offs. Tegenstander ECDC Memmingen Indians heeft het thuisvoordeel deze best-of-5 wedstrijdreeks, en dus speelt Tilburg vanavond in Memmingen.

De wedstrijd begint, een gespannen geroezemoes steekt op, als iedere fan de beelden van eigen commentaar voorziet. Er wordt gemopperd op de Tilburgse powerplay, gevloekt na de eerste goal en vervolgens opgelucht gejuicht als Bulmer de gelijkmaker maakt aan het einde van de eerste periode.

BITTERBALLEN EN FRIKANDELLEN

Meer biertjes worden getapt, het ruikt naar bitterballen en frikandellen en de spanning loopt duidelijk op. Billen schuiven heen en weer op de barkrukken, lippen worden afgelikt, is dat bier nu alweer op? Even wordt er wanhopig gezucht, als Tilburg een penaltyshot tegen krijgt. Maar dan is daar nog Ruud Leeuwensteijn, die de puck kundig tegenhoudt. “Ruudje! Ruudje! Ruudje!” klinkt het nu in de bar. Maar, ai…, daar is alsnog de 2-1, Trappers weer op achterstand. De tweede periode is afgelopen.

Ondanks de achterstand, geloven de fans er nog in. Er wordt nog een rondje besteld, worstenbroodje erbij. Daar is de 2-2, weer Brett Bulmer! High fives gaan rond met luid gejoel, ‘nu dit momentum vasthouden’ wordt gezegd. Dan volgt de onthutsing, nee! Weer komt Memmingen op voorsprong.

BILLENKNIJPEN

De laatste tien minuten is het billenknijpen. De druk op het ijs wordt opgevoerd, de toeschouwers in Tilburg voelen het ook. Kan het nog? Zit het er nog in? De minuten tikken weg, scheldkanonnades volgen op de ineens onderuitglijdende Duitsers. Straffen volgen, de wanhoop stijgt. Tot… Ties van Soest! Geef die man een medaille: de loungebar springt uit zijn voegen als de 3-3 op 0,2 seconden voor het eindsignaal wordt gemaakt! “Zo’n thriller kun je toch niet schrijven?”

De pauze voor de verlenging wordt gebruikt voor een sanitaire stop, een extra rondje en de breed grijnzende, van ongeloof in elkaars armen knijpende fans komen superlatieven te kort voor deze wedstrijd. Aanmoedigingen worden naar het scherm geroepen als de spelers het ijs weer betreden. Als het spel begint staart iedereen gespannen naar het scherm. De ontgoocheling is groot als Memmingen binnen een minuut alsnog de winning goal maakt.

THRILLER

Uiteraard is er de teleurstelling, maar het gevoel dat overheerst is vooral dat er zojuist gekeken is naar een magnifieke pot ijshockey. Wat een spel, wat een spanning. De lege glazen worden weggehaald evenals de van de zenuwen maar half leeggegeten bakken nootjes. Er wordt geschud met het hoofd, maar toch nog steeds die brede grijns. Zondag, in Tilburg, dan zal het wel lukken te winnen. Maar: man man man, wát een wedstrijd. Zo’n thriller kan je toch niet schrijven??