MAX HERMENS IS NOG LANG NIET KLAAR MET DIT SEIZOEN

De zestien ploegen die gaan strijden om de Oberliga Meisterschaft zijn op één na bekend. Vanavond maken de Rostock Piranhas en de Saale Bulls uit Halle nog uit wie van hen tegen de Bietigheim Steelers gaat spelen. Het speelschema voor de eerste ronde is vastgesteld en dus kan de pret beginnen. Zondag 2 maart is IJssportcentrum Tilburg voor de drieënvijftigste keer het decor voor een Oberliga play-off duel.

Vrijdag 20 april 2018 was niet alleen de dag van het overlijden van de wereldberoemde Zweedse dj Avicii of van de vele kinderen die tijdens de zesde editie van de Koningsspelen bevangen werden door de hitte. Het was voor Trappers’ Nation vooral ook de dag dat Ryan Collier na 148 tellen in de verlenging van het vierde finaleduel het bevroren rubber voorbij Deggendorf-goalie Cody Brenner kogelde en daarmee de Oberliga Meisterschaft trilogie voltooide.

ANDERE ROL

Waar het voor sommige spelers de derde titel op rij was, betekende het voor Max Hermens zijn eerste kampioenschap. Wat schiet er door het hoofd wanneer je terugdenkt aan dat seizoen in het algemeen en de play-offs in het bijzonder? ‘Pfoeh…te veel om op te noemen. Ik bewaar mooie herinneringen aan dat jaar. Het was mijn eerste seizoen hier na drie jaar in Zweden.’

De Trappers-captain vervolgt: ‘Mijn rol destijds was niet te vergelijken met nu. Ik was 19 jaar, nieuw in het team en blij met elke minuut ijstijd die ik kreeg. Ik speelde in een lijn met Jonne (de Bonth) en Nick (de Ruijter). Onze taak was energie leveren, op welke manier dan ook. Met een (stevige) check, door onder de huid van de tegenstander te kruipen of middels een doelpunt op het scorebord.’

Zijn positie veranderde in de finaleserie tegen Deggendorf. Een roekeloze center ice hit van Deggendorf defenseman Robert Peleikis maakte in game 2 een vervroegd einde aan de postseason van publiekslieveling Parker Bowles. ‘Hierdoor schoof ik door en kwam ik bij Danny (Stempher) en Reno (de Hondt) terecht. Net als met Jonne en Nick verliep deze samenwerking voortreffelijk. In de kampioenschapswedstrijd in Deggendorf scoorde ik zelfs nog. Natuurlijk pak je het liefst in eigen huis die beker, maar de ontlading was er niet minder om toen Ryan (Collier) in de verlenging de winnende maakte.’

BREEKPUNT

We gaan nog een keer terug in de tijd. Dit keer minder ver. Naar donderdagavond 29 augustus van het vorige kalenderjaar om precies te zijn. Tilburg Trappers presenteerde zijn selectie in het prachtige hoofdkwartier van hoofdsponsor Tricorp in Gilze. Het optimisme overheerste bij jou die avond. Waarop was dit gestoeld? ‘Zonder andere jongens tekort te doen, kon je direct zien dat we er qua team flink op vooruit gegaan waren. Ook kijk je wat concurrerende ploegen doen in de zomer. Daarom zou ik mijn gevoel die avond eerder realistisch dan hoopgevend willen noemen.’

Toch verliep de start van de competitie met horten en stoten. In de eerste negen wedstrijden van deze ijshockeyjaargang toonden jullie vaak twee gezichten. Vijf overwinningen werden afgewisseld met vier nederlagen. Met als absoluut dieptepunt de 1-7 oor wassing op vrijdag 18 oktober door Hammer Eisbären. Voorafgaand aan de uitbeurt bij de Indians gingen de deuren van de kleedkamer dicht voor een players-only-meeting.

‘Dat was hard nodig. In de voorbereiding lieten we zien dat we uitstekend konden ijshockeyen. Maar als dat er niet uitkomt, moet je karakter tonen. Met de kwaliteit en de ervaring die wij hebben, mochten we nooit tegen Hamm zo voor de dag komen. We verloren dat duel niet op basis van kwaliteit, maar op mentaliteit. Dat gaf zwaar te denken. Als we iets wilden bereiken dit seizoen, moest er snel iets veranderen.’

De boodschap bleek niet aan dovemansoren gericht want waar de blauwgelen twee dagen eerder nog collectief door het ijs zakten, slaagde men am Pferdeturm en groupe voor het herexamen. ‘We speelden echt als een team, namen onze verantwoordelijkheid, toonden daadkracht, maakten onze checks af en streden voor elke centimeter ijs. Die ontmoeting vormde echt een breekpunt in het seizoen.’ De manschappen van Todd Warriner wonnen daarna 26 duels en verloren er slechts acht.

ZWARE WISSEL

32 zeges, slechts twaalf nederlagen, 94 punten en een doelsaldo van 216 goals vóór en 141 tegen. Vanaf 5 december 2024 lijstaanvoerder en met een voorsprong van vijf punten op nummer twee (Hannover Scorpions) Oberliga Nord Meister. Maar the regular season is done, bring on the playoffs. Nu begint alles en iedereen weer op nul. Hoe is je gevoel nu vergeleken met die donderdagavond in augustus? ‘Onveranderd positief. Die drie nederlagen aan het einde van het seizoen (tegen Erfurt, Hannover Indians en Essen) doen daar niets aan af.’

Vanaf komende zondag wachten nog eens maximaal 26 duels in 59 dagen voor de blauwgele brigade. ‘Natuurlijk trekken zoveel wedstrijden in zo’n korte tijd een zware wissel op eenieder, maar dat geldt net zo goed voor onze tegenstanders. We zijn fit! Ook zijn de play-offs niet vreemd voor ons. Belangrijk is om voldoende fysieke en mentale rust te pakken, goed te eten en je lichaam laten verzorgen door onze uitstekende staff.’

HONGERIG

In de dagen tot de openingsface-off van de eerste krachtmeting met SC Riessersee zullen Todd Warriner en zijn rechterhand Dennis ten Bokkel de ploeg zo goed mogelijk prepareren.  ‘Nu gaat het eigenlijk pas echt beginnen. We zijn nog lang niet klaar. In de competitie hebben we het goed gedaan, anders word je geen kampioen. Maar vanaf zondagmiddag moet het nog beter om die beker naar Tilburg te halen.’

Over de eerste horde op weg naar de cup weet Max nog niet al te veel. ‘Volgens mij is het een ploeg met behoorlijk wat ervaring. Verder nemen ze ongetwijfeld vertrouwen mee uit die twee zeges in de pre-play-offs. Maar ook wij zijn overtuigd van ons kunnen en hongerig naar succes. In de postseason is geen ruimte meer voor onderschatting. Elk team staat niet voor niets in de play-offs. We zijn niet voor niets eerste geworden. Dat willen we elke wedstrijd laten zien. Hopelijk tot en met de finale.’