DIEGO HOFLAND ZWAAIT AF ALS IJSHOCKEYER
Diego Hofland (33) heeft zijn laatste wedstrijd in het profijshockey gespeeld. De alternate captain heeft besloten zijn aflopende verbintenis met Tilburg Trappers niet te verlengen en zegt het ijshockey vaarwel.
De afgelopen maanden nam Hofland voor zichzelf de tijd om alles op een rijtje te zetten. Hoewel het lichaam, volgens eigen zeggen, nog wel drie jaar door zou kunnen, hakte de winger voor zichzelf de knoop door. Hij keert niet meer terug als ijshockeyer. ‘Ongetwijfeld ga ik het missen. IJshockey blijft het mooiste wat er is, maar het houdt een keer op. Ik vond het enorm lastig om te stoppen. Qua gevoel heb ik daar maandenlang over gedaan’.
TOEVAL
De carrière van Diego Hofland kwam anders op gang dan die van veel van zijn collega’s. Of zoals hij het zelf zegt: ‘Ik ben toevallig ijshockeyer geworden.’ De forward werd geboren in Rotterdam, maar het gezin Hofland verruilde de Havenstad vanwege het werk van zijn vader (bookmaker) voor Dornbirn. Een stad gelegen in het westen van Oostenrijk vlak bij de grenzen met Zwitserland, Duitsland en Liechtenstein.
Het is daar waar Diego op negenjarige leeftijd voor het eerst kennis maakte met de snelste teamsport ter wereld. ‘Een vriend van me ijshockeyde en nodigde me uit om een keer mee te doen. Ik had er direct plezier in en werd gegrepen door de snelheid en de actie. Niet te vergelijken met mijn rol als keeper bij het voetbal waar ik vaak eenzaam in het doel stond.’ Al snel speelde hij zich in de kijker van de Duitse topclub Düsseldorfer EG waar hij de jeugdopleiding doorliep en het tot het DEL-team schopte.
Achteraf staat hij ervan te kijken dat hij op jonge leeftijd de grote stap heeft gezet, vertelt hij. ‘Ik ben graag thuis bij mijn familie, zij zijn mijn veilige omgeving. Door weg te gaan, moest ik dat voor een groot deel loslaten. Hoe dan ook wilde ik dit. Ik heb er veel met mijn ouders over gesproken. Ze stonden achter me, al vond vooral mijn moeder het heel moeilijk om me te laten gaan. Er waren momenten dat ik dacht: is het dit allemaal waard? Dan was ik een weekend bij mijn familie geweest en moest ik weg, terwijl het juist zo gezellig was. Toch ben ik blij dat ik doorgezet heb.’
TEAM FIRST
Via Bad Nauheim (DEL2), Krefeld (DEL) en Duisburg (Oberliga) kwam hij in mei 2019 in Tilburg terecht. Een langer verblijf in het buitenland trok hem niet meer. ‘Uit de aanbieding die ik van Tilburg kreeg, sprak veel waardering.’ Bij zijn entree in de Kruikenstad sprak Hofland klare taal: ‘Ik kom niet om af te bouwen. De ambities van Trappers sluiten naadloos aan op die van mij. Tevens wil ik graag mijn bijdrage leveren aan de verdere groei van de club. Hopelijk richting DEL2 want daar hoort Tilburg gewoon thuis.’
Diego’s cijfers in vijf seizoenen Tilburg Trappers benadrukken de drive om zich te willen manifesteren op het bevroren water van IJssportcentrum Stappegoor: 238 wedstrijden, 114 goals, 254 punten, 23 game-winning-goals en 157 strafminuten. ‘Het zijn mooie statistieken maar voor mij stond het team voorop. Ik win liever een Oberliga titel dan dat ik topscorer word.’
Trappers nummer 66 gaat verder: ‘Talent alleen is niet genoeg, het is belangrijk dat je er ook aan werkt. Natuurlijk zijn er uitzonderingen op de regel. Kijk naar Lionel Messi in het voetbal of Connor McDavid in het ijshockey. Toch ben ik ervan overtuigd dat mentaliteit, instelling en de absolute wil te laten zien wat je kan minstens zo belangrijk zijn om te slagen. Niet alleen in topsport, maar ook in het dagelijks leven.’
NIEUW HOOFDSTUK
Na al die jaren als ijshockeyer, levend volgens het ritme dat daarbij noodzakelijk is, komt er nu een nieuw bestaan. Niemand die hem meer zegt op welk tijdstip hij waar moet zijn voor een teambespreking, een gezamenlijke sportmaaltijd of een training. De druk om te moeten presteren, van buitenaf en vanuit zichzelf opleggend: die is er niet meer. What is next? ‘Diego tijd!’
En hoe ziet dat eruit? ‘Iedereen die mij kent, weet dat ik een familieman ben. Veel, heel veel tijd werd opgeslokt door het ijshockey. Ruimte voor verjaardagen, weekendjes weg of bezoek aan familie of vrienden was er nauwelijks. Dat ga ik nu dubbel en dwars inhalen. Zo heb ik samen met mijn broer en neef al een mannentrip gepland. Verder ben ik afgelopen jaar begonnen met het geven van personal training. Dat wil ik de komende jaren verder uitbouwen.’
IN MIJN HART
De sympathieke Rotterdammer kan terugkijken op een glansrijke carrière. Een loopbaan die hem langs Düsseldorf, Duisburg, Iserlohn, Bad Nauheim, Krefeld en Tilburg leidde. Daar zwaaide hij af als profijshockeyer. Op zondag 7 april scoorde hij in zijn laatste wedstrijd tegen Blue Devils Weiden. ‘Ik ben heel tevreden. Misschien had er in de DEL of DEL2 nog net wat meer ingezeten. Toch is het helemaal goed zo. Ik heb er vrede mee hoe het allemaal is gegaan.’
Dat geldt evenzeer voor zijn periode als Trapper. ‘Vijf jaar geleden haalde René (de Hondt) me naar Tilburg. Vanaf dag één heb ik het enorm naar mijn zin gehad. Elke thuiswedstrijd in een nagenoeg uitverkocht huis spelen is geweldig. Trappers, het management, de staff, de jongens en de supporters zitten in mijn hart. Het staat buiten kijf dat ik ze zeker zal blijven volgen!’