Tilburg Trappers vs. EDCD Memmingen Indians (4-5 OT)
TRAPPERS VERLIEST NA VOLGEND OVERTIME-DEBACLE
Een krachtig Memmingen Indians was Trappers zondagmiddag weer de baas; wéér na overtime. Dit keer moest het vijf maal scoren om de Tilburgse ploeg af te schudden.
Door Arthur Ottenhof
Aan de start van de tweede kwartfinale-krachtmeting met Memmingen Indians waren voornamelijk de meegereisde fans goed te horen. Spreekkoren weergalmden tegen de muren — en verder klapten de Duitsers hun handen stuk. Zo leek ook de verhouding op het ijs: Indians was scherper en feller. Trappers kwam telkens net een moment te laat. In ondertal miste Diego Hofland een kans van dichtbij, verder moesten de Tilburgers het vooral hebben van pogingen van afstand. Giovanni Vogelaar was die schutter, maar zijn pegels troffen geen doel.
Vanaf minuut één was het tempo moordend en trokken de spelers grimassen van inspanning. Elke beuk, korte aanzet en controle kostte kracht. Halverwege de periode liet Max Lukes een zuivere kans niet onbenut: hij werkte de puck binnen die pardoes bleef liggen voor de neus van Ruud Leeuwesteijn: 0-1. Frustratie en onmacht was zichtbaar bij de thuisploeg. Puckverlies op cruciale plekken was telkens nét niet fataal, waardoor het bij 0-1 bleef. Trappers startte aan de tweede periode met nog een dikke minuut powerplay.
THE ART OF MAX
Het moet een welbekende donderpreek van coach Dave Livingston zijn geweest die de spelers weer op scherp zette. In de resterende powerplayminuut lukte het nog niet, maar even later trof Max Hermens toch doel: 1-1. De tandem Bulmer-Hermens liep plots weer. In een volgende powerplay ging Hermens er weer vandoor; dit keer was het Ties van Soest die kon afdrukken: 2-1. Zo liet Trappers de fans uitzinnig juichen en draaide het de wedstrijd helemaal om. Coach Livingston ging tijdens de tweede periode door waarmee hij in de dweilpauze was begonnen: uitermate fel coachen. De referee liet in niet mis te verstane woorden blijken: ‘I don’t want to hear any more!’
Indians liet de tegenslag voor wat het was en krabbelde langzaam aan weer op. Sergei Topol kon de gelijkmaker aantekenen terwijl goalie Marco Eisenhut van het ijs werd gehaald. Brett Bulmer werd ondertussen verzorgd aan zijn rechterhand en kreeg ook menig klap te verduren. Toch leek er iets geknakt in het goede spel van de Memmingers, want amper twee minuten daarna ging Benedikt Jiranek in de fout. Hermens stond in powerplay meteen op en slalomde naar 3-2. Het beloofde nog lang niet gespeeld te zijn.
BILLENKNIJPEN
Vlak na de tweede dweilpauze kon Sergei Topol na een fout opeens ontsnappen. Hij schoot snoeihard raak achter Leeuwesteijn. Het was een tiental minuten waarin Trappers weer slordiger werd door de felle pressing van Indians. Maar de mooiste aanval van de middag moest nog komen: na prachtig samenspel over vele schijven kon Reno de Hondt opnieuw de voorsprong pakken voor Trappers: 4-3. Dat Memmingen zich niet gewonnen gaf, bleek wel uit sterk doorzetten en de dito voorzet in de hoek. Door die pass kon kwelgeest Hafenrichter weer toeslaan: 4-4. Indians ramde en beukte op de Tilburgse muur. Keer op keer werd er gevuurd richting Leeuwesteijn. Dat Trappers het volhield, was een klein wonder te noemen. Overtime moest er wederom aan te pas komen.
OH OH OVERTIME
Vier minuten lang golfde het nog op en neer, maar Trappers moest alsnog zijn meerdere erkennen door een vlammende uithaal van Sergei Topol; zijn derde van de middag. Zo was het een imitatie van de eerste wedstrijd. Indians perste er een tweede overwinning uit. En Jordy Verkiel zat na afloop stuk: ‘We wisten dat we ze konden hebben. Dat het dan weer zo eindigt, voelt extra zuur. Komende dinsdag moeten we winnen, ook al wordt het een heel moeilijk verhaal.’
Man of the Match
