Terug naar Berichten

ZWAK MIDDENSTUK KOMT TRAPPERS DUUR TE STAAN

Om een kans te maken tegen Weiden, had Tilburg de basisregel van ijshockey op topniveau moeten eerbiedigen: scoren uit de kansen die je krijgt. Dat gebeurde niet, en dus verloor de blauwgele brigade opnieuw: 2-5.

Max Hermens baalde van de nederlaag, maar was tegelijkertijd ook fier op zijn ploeggenoten. ‘We hebben hard gevochten en onze huid duur verkocht. In eerdere jaren tegen Memmingen en Herne gingen we op karakter ten onder. Dat was vanavond zeker niet het geval. Zondag gaan we wederom het beste uit onszelf proberen te halen en dan zien we wel waar het schip strandt.’

MOORDEND TEMPO

‘Voorwaarde is wel dat we het gaspedaal volledig intrappen zodat we hen onze wil opleggen en niet andersom’, sprak de Tilburgse aanvoerder woensdagavond na afloop van het derde duel tegen Weiden. Deze boodschap was overduidelijk niet aan dovemansoren gericht. Zelden was er in de openingsperiode een moment waarop de 41 acteurs en de ruim 2800 toeschouwers naar adem konden happen. Tilburg tegen Weiden was een intense strijd die in een moordend tempo werd afgewerkt. Natuurlijk waren er schoonheidsfoutjes te zien, maar die maakten het duel nog meeslepender.

Vanaf de openingsface-off liet Trappers zien dat men, na de midweekse verliespartij in de Hans-Schröpf-Arena, het evenwicht in de best-of-7 serie wilde herstellen. Dat er slechts één goal viel in de eerste twintig minuten (Reno de Hondt verraste Blue Devils’ Schlussman Jaroslav Hübl in de korte hoek na een prachtig trailer passje van Noah Muller) mocht een wonder worden genoemd want de (grote) kansen waren er zeker. Zo kregen Max Hermens en Jay Huisman uitstekende mogelijkheden de Tilburgse voorsprong verder uit te diepen.

‘We speelden een prima eerste periode. Misschien wel de beste van deze play-offs’, vond Delaney Hessels. ‘Desondanks stonden we maar met 1-0 voor.’ Nardo Nagtzaam onderschreef de zienswijze van zijn voormalig ploeggenoot: ‘We wisten dat Tilburg uit de startblokken zou schieten. Ze waren de bovenliggende partij en met slechts een 1-0-achterstand was de schade nog te behappen’, was het commentaar van Weidens nummer 10 na afloop.

ROLLEN OMGEDRAAID

Des te verrassender was de revival van de bezoekers in het tweede bedrijf. Men speelde alsof de duivel hen op de hielen zat. Binnen vier minuten boog de Oberliga Süd Meister de achterstand om in een voorsprong. Eerst was het Vladislav Filin die Cedrick Andree het nakijken gaf. Amper anderhalve minuut later bracht Dennis Thielsch zijn ploeg aan de leiding. Ongedekt veranderde de Blue Devils captain een inzet van Tyler Ward van richting voor zijn eerste doelpunt van de postseason: 1-2.

Trappers had even tijd nodig om te herstellen van de tikken op de kin. Een straf tegen Neal Samanski bracht de thuisploeg snel weer in het rechte spoor. Maar juist tijdens deze tijdstraf konden de Blauwe Duivels rekenen op hun ervaren goalie Jaroslav Hübl. Zijn redding op de poging van Delaney Hessels was pure diefstal. Waar Tilburg verzuimde te scoren, deed Weiden dit wel. Maar liefst twee keer (andermaal Filin en twee minuten voor de dweil gevolgd door het Tsjechisch-Duitse talent Martin Hlozek)!

‘Tussen de eerste – en tweede periode hebben we wat aanpassingen gedaan. We zijn meer boven in plaats van onder de puck gaan schaatsen waardoor we geen 2-op-1’s en 3-op-2’s weggaven. Met de aanvallende klasse die we in onze gelederen hebben, is het dan wachten tot er eentje invliegt. En gelukkig bleef het niet bij één goal, maar wisten we Cedrick, die ons in de eerste wedstrijd in Tilburg regelmatig tot wanhoop dreef, vaker te verschalken’, sprak Nardo Nagtzaam.

‘Het verval in de tweede periode was te groot. Dat is echt zonde want wanneer je die empty netter niet meetelt, win je twee periodes tegen een ploeg met maar liefst 20 jongens met DEL of DEL2 ervaring. Dat is uitstekend, maar desondanks verlies je wel de wedstrijd’, aldus een zichtbaar teleurgestelde Max Hermens.

TROTS

De 4-2 van Giovanni Vogelaar gaf de thuisploeg nieuw elan, maar tot een Tilburgse wederopstanding waar iedereen met een blauwgeel hart vurig op hoopte, kwam het niet. Een kleine vijf minuten voor tijd haalde coach Doug Mason doelman Cedrick Andree naar de kant ten faveure van een extra aanvaller. Het mocht niet baten. Tomas Rubes haalde met een empty netter de angel uit het Trappers slotoffensief. Het betekende de derde goal deze serie voor de Tsjechische center.

Doug Mason was vanzelfsprekend teleurgesteld, al keek de ervaren coach ook trots terug op de prestaties van zijn ploeg in het vierde duel van de best-of-7 serie. ‘Het is jammer, maar verliezen hoort ook bij ijshockey. De verschillen waren minimaal. De routine, klasse en ervaring gaven de doorslag. De jongens mogen trots op zichzelf zijn. Ze hebben zestig minuten lang met hun hart gespeeld. Daarbij is het geen schande om van deze tegenstander te verliezen. Zo’n opponent hebben de jongens nog nooit gehad in een wedstrijd die telt. Ze hebben in de voorbereiding gespeeld tegen Kassel en Frankfurt, maar een ontmoeting in augustus is niet te vergelijken met een play-off duel in april.’

GENOTEN

Met een 3-1 voorsprong in de serie gloort voor Weiden en Nardo Nagtzaam een finaleplaats aan de horizon. Toch wenst de center de huid nog niet te verkopen voordat de beer geschoten is. ‘De vierde overwinning pakken, is de moeilijkste. Tilburg vecht voor zijn laatste kans. We moeten zondagavond bij de les zijn en niet denken dat we er nu al zijn. Dat kun je wel eens de deksel op de neus krijgen.’

De geboren Nijmegenaar, die van 2017 tot 2019 onder contract stond in de Kruikenstad, had genoten van zijn terugkeer in IJssportcentrum Stappegoor. ‘Er zat veel familie en vrienden op de tribune. Zo’n dertig man schat ik.’ Op de vraag of hij in de toekomst nogmaals het blauwgele shirt over zijn schouders trekt, hulde Nagtzaam zich in nevelen. ‘Trappers is een prachtige, professionele en goed geleide club. Echter, ik heb nog een jaar contract in Weiden. Niettemin zou ik wel graag wat meer ijstijd krijgen. Dus wie weet? Maar eerst dit seizoen goed afsluiten.’

Foto Arie Leeuwesteijn

 

Man of the Match

Reno de Hondt

Foto Romy Mullens