GEEN PANIEK BIJ TRAPPERS ONDANKS TWEEDE NEDERLAAG

Tilburg Trappers droomt van een finaleplaats in de Oberliga play-offs, maar men moest voor de tweede keer in vijf dagen tijd zijn meerdere erkennen in Blue Devils Weiden (6-2). Trappers zal zodoende drie van de vier resterende duels móéten winnen om de droom realiteit te laten worden.

6-1 in de eerste wedstrijd en woensdagavond 6-2 zijn duidelijke nederlagen. ‘We namen het goede gevoel van de overtime zege van tweede paasdag mee in de eerste periode. Alleen gaandeweg de wedstrijd kwamen we steeds moeilijker ons eigen vak uit. Zij gaan all-in. Met hun verdedigers zetten ze vol druk op onze wingers. Dat weten we. In de thuiswedstrijd gingen we daar veel beter mee om dan vanavond’, legde Max Hermens de vinger op de zere plek. Door het verlies staat Tilburg weer op achterstand in de best-of-7 serie. ‘Vrijdag moet dat beter en dan kan er met de steun van een uitverkocht en kolkend Stappegoor van alles gebeuren.’

IMPROVISEREN

Voorafgaande aan het derde halve finaleduel werd het nodige improvisatietalent van Doug Mason gevraagd. Met het ontbreken van verdediger Chay Schults en de forwards Ties van Soest, Branden Gracel en Danny Stempher (samen goed voor 49 goals en 114 punten tijdens het reguliere seizoen) werd de te leggen puzzel voor de ervaren coach behoorlijk ingewikkeld.

De voormalig right winger uit de jaren ’70 van Tilburg Trappers vond de oplossing door zijn lijnen opnieuw samen te stellen. Zo verscheen Jay Huisman aan de zijde van Max Hermens en Marvin Timmer op het bevroren water, posteerde hij Kaid Oliver naast Jonne de Bonth en Wouter Sars, vormden Mikko Virtanen, Reno de Hondt en Diego Hofland aanvallend een trio en draaide afwisselend een aanvaller mee bij D’Artagnan Joly en Delaney Hessels.

HIGH-STICK LUCHTJE

Na een redelijk evenwichtige beginfase, met een goede mogelijkheid voor Diego Hofland en D’Artagnan Joly, had Weiden in de achtste minuut het geluk aan zijn zijde. Een schot van Markus Eberhardt bleef liggen. Even was Trappers het overzicht kwijt en dus vond Tomas Rubes het bevroren rubber als eerste: 1-0. Voor de 31-jarige Tsjech was het zijn vijfde treffer in 10 play-off duels.

Vijf minuten voor de eerst dweil verdubbelde de thuisploeg de voorsprong, al kleefde er een nadrukkelijk high-stick luchtje aan de goal van Robert Hechtl, die de inzet vanaf de blauwe lijn van Tom Schwarz naar beneden sloeg waardoor Trappers doelman Cedrick Andree volstrekt kansloos was. ‘Ik heb nog verzocht om het doelpunt op video terug te kijken, maar zij gebruiken videobewijs enkel om te zien of de puck over de lijn is. Nu staken ze met z’n vieren de koppen bij elkaar. Slechts één was van mening dat het geen geldig doelpunt was waardoor wij aan het kortste eind trokken’, aldus Max Hermens die 15 tellen later een uitstekende mogelijkheid op de 2-1 liet liggen. ‘Normaal gesproken opent een keeper zijn benen in een dergelijke situatie. Hij leek min of meer te bevriezen en verraste me daarmee. Toch moet ik meer doen met zulke kansen’, aldus een zelfkritische Tilburgse captain.

NEKSLAG

Gedwongen door de achterstand joeg Trappers in het eerste deel van de tweede periode op een vroege aansluitingstreffer. Met een man minder op het ijs piepten en kraakten de Blauwe Duivels, maar goalie Jaroslav Hübl, die de voorkeur kreeg boven Marco Wölfl, weigerde te capituleren. Zo beroofde hij met een katachtige reflex Reno de Hondt van zijn tweede treffer van de postseason.

Tyler Ward maakte er kort na de Tilburgse overtalsituatie 3-0 van. De nekslag voor de geelblauwe brigade kwam 25 seconden voor de tweede onderbreking. Met Noah Muller in de strafbank veranderde Luca Gläser een schot van Fabian Ribnitzky van richting. De topscorer van Weiden tekende zo voor zijn negende treffer en zeventiende punt in deze play-offs.

GEEN CALIMERO-SYNDROOM

Toch weigerden de manschappen van coach Doug Mason zich zonder slag of stoot naar de slachtbank te laten leiden. ‘Met alle respect voor Scorpions bij ons in de competitie, Landshut in de finale in 2018 en Rosenheim vorig seizoen, maar dit is de sterkste tegenstander tegen wie ik gespeeld heb’, sprak Max Hermens met waardering over Weiden. ‘Zij verdienen zeker respect, maar wij lijden niet aan het Calimero-syndroom. Wij blijven nog altijd Tilburg Trappers en zijn niet voor niets als tweede geeindigd in de Oberliga Nord.’

Iets minder dan een kwartier voor tijd kregen de bezoekers eindelijk loon naar werken. Vanaf de top van de face-off cirkel vond Giovanni Vogelaar het gaatje onder de vanghand van Hübl. Het zorgde niet voor verwarring bij de thuisploeg want via David Elsner en een powerplaygoal van James Bettauer liep men uit naar 6-1. Drie minuten voor het einde gaf Max Hermens met een doelpunt via de achterkant van het masker van Jaroslav Hübl de score nog een draaglijker aanzien.

GEEN PANIEK

‘Ondanks de (verdiende) nederlaag ben ik niet ontevreden’, vertelde Doug Mason na afloop tijdens de persconferentie. ‘We speelden veel beter dan in game 1. Op de werklust en energie van mijn ploeg heb ik niets aan te merken. Vrijdag in eigen huis beginnen we weer met 0-0 en zullen we zien hoe het gaat.’

Max Hermens deelde de mening van zijn trainer. ‘Reden voor paniek is er niet. Als team en coaching staff zijn we overtuigd dat we van hen kunnen winnen. Voorwaarde is wel dat we het gaspedaal volledig intrappen zodat we hen onze wil opleggen en niet andersom. Natuurlijk is het jammer dat we in deze fase Ties (van Soest), Branden (Gracel) en Danny (Stempher) missen, maar we moeten het doen met de jongens die we wél tot onze beschikking hebben.’

Foto Christian Kaminsky

Stand best-of-7 serie: 2-1 voor Weiden