TRAPPERS WINT OOK VAN MOSKITOS IN ESSENSE OVERTIME

Trappers nam het zondagavond op tegen Moskitos in Essen. In de strijd om plek twee kwamen de Tilburgers als winnaar uit de bus. Tijdens de overtime besliste Diego Hofland de wedstrijd: 2-3.

Door Arthur Ottenhof

Net als de Eredivisie kent de Oberliga Nord een vrijwel ongenaakbare koploper. En net als in de topsportregionen van het voetbal, moet een aantal achtervolgers in het ijshockey uitmaken wie er tweede eindigt. Daar ging het deze avond om, in de ijshal van Essen. Trappers wist zich gesterkt door zeker honderdtwintig meegereisde supporters. Nu was het aan de mannen op het ijs om de aanval van Essen af te wenden — en zelf proberen toe te slaan waar mogelijk.

Dat lukte aardig. Afgezien van een haast directe straf voor Jay Huisman, zaten de Tilburgers goed in het zadel. En zodra Moskitos gevaarlijk werd, hoefde Trappers niet te vrezen. Het heeft immers twee goalies van topformaat. Ruud Leeuwesteijn kon zich vrijdag onderscheiden in de strijd met Halle, nu liet Cedrick Andree weer zien wat hij waard was.

HEERLIJK GEVECHT

De fans in Essen zagen bovendien twee ploegen die vastberaden waren om te winnen. Maar dat niet alleen: het waren twee ploegen die desondanks risico durfden te nemen. In hun passes naar voren bijvoorbeeld, met veel spelers tegelijk in de aanval. En niet in de laatste plaats in hun onverschrokken acties. Hierdoor was de wedstrijd in alle opzichten een heerlijk gevecht.

Toen Noah Muller plots terugkwam van de strafbank, kon Max Hermens in een snelle counter ontsnappen. De Trappers-verdediger, die even daarvoor nog moest brommen, snelde mee met Hermens en hoefde alleen maar tegen de afgemeten voorzet aan te lopen: 0-1. Zo ging Trappers met een minimale voorsprong voor het eerst rusten.

Over zijn goal zei Muller wat de toeschouwer ook zag: ‘Het was een lange sprint. In eerste instantie dacht ik dat Max (Hermens) zelf ging schieten. Zijn ‘fake’ schot verwarde mij ook. Maar hij legde ‘m goed voor en ik hoefde alleen maar mijn stick ertegenaan te zetten.’

Daarna keek Muller verder terug op de avond in Essen: ‘Het was een taaie wedstrijd, het zat ook niet mee met de straffen. Ik vond dat we goed zijn weggekomen hier. Tegelijkertijd laten we met die overtimewinsten zien dat we goed met de druk om kunnen gaan. Stiekem heb ik liever een overtime dan die penaltyshots.’

ZIEDEND ZONDAGSSCHOT

Tot vlak voor het einde van de tweede periode verdedigde Trappers hun ondertal telkens tot in de perfectie. Bij elke powerplay van Moskitos kwamen hun aanvallen niet uit de verf. Voornamelijk door toedoen van Cedrick Andree. In de laatste vijf minuten van het tweede bedrijf besloot Elvijs Biezais dat het klaar was met de hegemonie van Andree. Hij nam aan en vuurde onbedaarlijk hard achter de kansloze Trappers-goalie: 1-1. Daarmee bracht de Moskitos-forward alle spanning weer terug in de strijd om de tweede plek.

Gio Vogelaar keek vlug terug op de eerste twee periodes: ‘0-1 is geen goede score om een volgende periode in te gaan. Dat is vrij mager. Ik vind dat we meer fysiek moeten gaan spelen. Dan maken een goede kans op een mooie uitslag.’

ESSENSE OMMEKEER?

In tegenstelling tot Trappers’ plannen had Alexander Komov al gauw een ander idee. Hij gaf met een fraaie solo zowel Kilian van Gorp als Cedrick Andree het nakijken. Door zijn goal kwam de thuisploeg voor het eerst deze avond op voorsprong: 2-1. Gaandeweg werd Moskitos sterker en sterker, maar Trappers bleef voorlopig nog op de been. Het had daarnaast ook kansen via Hermens en Gracel om de gelijkmaker op het scorebord te zetten; toch verzaakte Moskitos niet.

Met nog tien minuten op de klok ging de tijd voor de Tilburgse ploeg dringen. En terwijl de tijd langzaam maar zeker verstreek, lag het eerder voor de hand dat Moskitos een derde zou maken, dan Trappers een gelijkmaker. Maar deze wedstrijd zou deze wedstrijd niet zijn, als het tegenovergestelde zou gebeuren.

Met een empty net ging Trappers op zoek naar die felbegeerde gelijkmaker — en dat lukte. In een ongelofelijk onoverzichtelijke situatie voor de neus van de Essen-goalie vond D’Artagnan Joly een speldenprik. De specialist dying seconds schoot hard tegen de schaats van een nietsvermoedende Moskitosspeler aan — en goal: 2-2.

Hierdoor sloeg de vlam in de pan. Drie spelers (Verkiel, De Hondt, Augstkalns) moesten direct brommen. Maar de extra ruimte op het ijs mondde niet uit in een winnende goal. Daarom moest er net als vrijdag tegen Halle overtime aan te pas komen.

OVERTIME

In vier tegen drie ondertal was het een lastige opgave voor Trappers, maar juist Moskitos leek vermoeid. Het maakte een aantal cruciale fouten, waarvan de laatste het meest cruciaal bleek: de thuisploeg verloor knullig de puck en Diego Hofland maakte er genadeloos gebruik van: 2-3. Met twee punten erbij blijft Trappers daardoor Moskitos voorlopig voor in de strijd om plek twee.

Hofland vlak na afloop: ‘Als ik die pass van Kili (Van Gorp) krijg, denk ik maar aan één ding: schieten. Ik heb natuurlijk wel een favoriete plek. De plek waar ik nu scoorde, is mijn tweede keuze. Meestal heeft de keeper het moeilijk met een van deze twee schoten. Zijn vanghand zat laag, dus kon ik hem hoog in het doel schieten.’

‘In de derde periode hadden ze ons aardig onder druk, we waren het toen even kwijt. Maar we hebben het goed opgelost. Ced (Andree) heeft ons ook goed op de been gehouden. De soms onnodige straffen kostten ons veel energie. En die goal die we tegen kregen, ja, die was heel mooi ingeschoten. Desondanks dacht ik niet dat we het niet meer gingen redden. Als oudere speler probeer ik die jongens op de bank ook daarin mee te krijgen. Het geluk stond dit keer aan onze kant. De play-offs staan voor de deur en we zijn op de goede weg’, zo sluit de maker van de winnende goal af.

Foto Dirk Unverferth