WEEKEND MET PERSPECTIEF VOOR TRAPPERS

Voor de tweede maal binnen 48 uur moest Tilburg Trappers zondagavond het hoofd buigen voor regerend Oberliga Nord Meister Hannover Scorpions. Waar vrijdagavond in de ARS Arena het duel een 4-2 nederlaag opleverde, kwam men in eigen huis nog dichterbij. Het werd 4-5 na verlenging voor de Schorpioenen.

Achteraf knaagde bij Reno de Hondt het besef dat er misschien meer in had gezeten tegen het sterrenensemble uit Nedersaksen. ‘Bij 3-tegen-3 overtime heb je zoveel ruimte. Glijdt Phil (Marinaccio) niet uit dan hebben we een 2-op-1 situatie. Nu gaat hij wel onderuit en staan twee spelers van hen alleen voor Ruud (Leeuwesteijn).’

PERSPECTIEF

Net zoals Trappers nummer 77 was ook het hondstrouwe Tilburgse legioen nieuwsgierig naar de prestaties van de blauwgele brigade tegen Hannover. Ondanks de concurrentie een kilometer verderop van Willem II namen bijna 1600 fans hun vertrouwde plekje op de tribune in. Zij zagen de thuisploeg op voorsprong komen dankzij Anthony Rinaldi. Honderd tellen voor de eerste pauze kwam Scorpions langszij dankzij uitblinker Dylan Wruck.

Na de onderbreking namen de bezoekers wederom de leiding. Al had men daar wel de hulp van het arbitrale kwartet voor nodig. Met name de straf (cross-check) tegen Anthony Rinaldi was erg kinderlijk gefloten. Toen even later ook Jordy Verkiel naar het beklaagdenbankje mocht, was er geen houden meer aan. Aaron Reinig was de gevierde man bij de roodwitten: 1-2.

ZWAGERS

Even voor halfweg wedstrijd trok Trappers de stand weer gelijk. Via Reno de Hondt kwam het bevroren rubber bij de volledig ongedekte Justin van der Ven. De nieuweling behield het overzicht en schoof de puck terug naar zijn zwager die de zwarte schijf voorbij Kevin Reich tikte. ‘Ik wilde die puck heel graag terug dus ik was blij dat Justin niet voor eigen kans ging, maar ‘m breed legde op mij.’

Een penalty tegen Phil Marinaccio leidde de 2-3 in. De stick van de Canadees werd in zijn ogen onheus gelift. Uit frustratie gaf hij Victor Knaub een duw in de rug. Op het prefecte schot in de bovenhoek van Justin Kirsch had Ruud Leeuwesteijn (met Brett Cameron pal voor zijn neus) geen antwoord: 2-3. Was dat ook niet precies het verschil tussen beide ploegen, hield ik Reno voor? Waar de Schorpioenen met scherp schoten, verkozen de Blauwgelen vaak de pass boven de poging op doel.

‘Achteraf is het makkelijk oordelen, maar geloof me, iedereen bij ons wil graag scoren’, begon De Hondt zijn reactie. ‘Daarbij heeft het verhaal ook altijd twee kanten. Gaat een goede kans verloren omdat de pass onzorgvuldig is, dan zegt men ‘hij had zelf moeten schieten’. Andersom geldt het even zo. Kiest een speler voor de pass en valt er een doelpunt uit dan regent het complimenten omdat die jongen oog voor zijn medespeler had. Zeg jij het maar.’

VIJF TELLEN

Pascal Aquin leek bij het begin van de derde periode de wedstrijd in het slot te gooien. De thuisploeg wilde hier niets van weten. Ties van Soest, terecht uitgeroepen tot Man of the Match, maakte er dertien minuten voor tijd weer een ‘one goal hockey game’ van. Toen vrijwel niemand nog rekening hield met de gelijkmaker was het Alexey Loginov die IJssportcentrum Tilburg in extase bracht. Vijf tellen voor tijd schoot de Rus door een woud van benen de 4-4 op het scorebord.

‘We hebben letterlijk tot de laatste seconde gevochten. De keeper inruilen voor een extra veldspeler is en blijft altijd een gok. Als Scorpions de puck uit het verdedigingsvak krijgt en een speler van hen is er iets eerder bij dan is het einde wedstrijd. Dat gebeurde deze keer niet waardoor we terecht een verlenging afdwongen. Zoals eerder al gezegd, is dat een dubbeltje op zijn kant.’

APRIL

Na zeges tegen Hammer Eisbären en Herner EV Miners (2x) en nederlagen in de krachtmetingen met Moskitos Essen en Hannover Scorpions (tweemaal) dringt de vraag zich op met welke gemoed de ploeg van coach Todd Warriner donderdagavond (tegen datzelfde Herne (aanvang 20,00 uur)) aan zijn tiende Oberliga campagne gaat beginnen.

‘We staan er goed voor’, vatte Reno zijn gevoel in vijf woorden samen. ‘Zeker als je bedenkt dat we nog spelers terugkrijgen van blessures en Mike (Dalhuisen) deze week aansluit bij de groep na zijn avontuur in Australië. Met dat in het achterhoofd zie ik de toekomst met vertrouwen tegemoet. Toch wordt het seizoen niet donderdag beslist. Tijdens mijn eerste drie seizoenen werden we kampioen. Ik wil in april, wanneer de prijzen verdeeld worden, weer met die beker boven mijn hoofd staan.